Μια από τις συχνές θεραπευτικές εφαρμογές της Oμοιοπαθητικής είναι  η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης χωρίς τις παρενέργειες των συμβατικών φαρμάκων.Η Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία περιλαμβάνει πολλά εξειδικευμένης δράσης ομοιοπαθητικά φάρμακα για τη θεραπεία της υπέρτασης. Η κλινικά και ολιστικά εφαρμοσμένη Ομοιοπαθητική, που απευθύνεται τόσο στον ασθενή όσο και σε αυτή την ίδια την πάθηση, είναι από τις αποτελεσματικότερες μεθόδους που βοηθούν  να μειωθεί η πίεση και να εμποδισθεί  η εξέλιξη των προβλήμάτων που σχετίζονται με αυτήν. Η ομοιοπαθητική θεραπευτική εμπειρία έχει δείξει ότι ένας μεγάλος αριθμός υπερτασικών ασθενών θεραπεύεται οριστικά με τα ομοιοπαθητικά φάρμακα.Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα που συνταγογραφούνται  απευθυνονται σε όλους τους παράγοντες που είναι υπεύθυνοι για την αύξηση της αρτηριακής πίεσης σε ένα συγκεκριμμένο άτομο.Η επιλογή των κατάλληλων ομοιοπαθητικών φαρμάκων,τα οποία συνταγογραφούνται,γίνεται μετα από κατάλληλη λήψη και αναλυση του ομοιοπαθητικού ιστορικού. Ο Δρ Τάσος Βαρθολομαίος έχει μακρόχρονη κλινική εμπειρία  στην Ομοιοπαθητική θεραπεία της υπέρτασης, συνδυάζοντας αρμονικά την κλασσική ολιστική θεραπευτική με τη σύγχρονη ιατρική γνώση.


Η αρτηριακή πίεση είναι η πίεση που ασκεί το αίμα στις αρτηρίες.. Αρτηριακή υπέρταση ονομάζεται η σταθερή αύξηση της αρτηριακής πίεσης πάνω από 140mmHg για τη συστολική αρτηριακή πίεση, δηλαδή την κοινώς λεγόμενη «μεγάλη» πίεση και πάνω από 90mmHg για τη διαστολική αρτηριακή πίεση, δηλαδή την κοινώς λεγόμενη «μικρή» πίεση. Η αρτηριακή υπέρταση διακρίνεται στην πρωτοπαθή ή ιδιοπαθή μορφή και στη δευτεροπαθή. Το αίτιο που προκαλεί την πρωτοπαθή μορφή υπέρτασης δεν είναι σαφώς καθορισμένο στον συμβατικό κλινικοεργαστηριακό έλεγχο. Η δευτεροπαθής μορφή υπέρτασης προκαλείται και οφείλεται σε κάποιο άλλο νόσημα, συνεπώς, εάν αυτό θεραπευτεί, υποχωρεί συνήθως και η υπέρταση.

Η αρτηριακή υπέρταση αποτελεί έναν από τους κύριους προδιαθεσικούς παράγοντες ανάπτυξης πρώιμης αθηρωματοσκλήρυνσης και σχετίζεται με αυξημένη συχνότητα εγκεφαλικών, καρδιαγγειακών και περιφερικών αγγειακών επεισοδίων, ενώ σημαντικές βλάβες παρουσιάζουν επίσης οι νεφροί, τα αγγεία και ο αμφιβληστροειδής χιτώνας του ματιού.