Το ζευγάρι που πάσχει από υπογονιμότητα  συχνά αναλώνεται οικονομικά και  ψυχικά στη διενέργεια πολλών προσπαθειών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής ,όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση. Η ομοιοπαθητική αγωγή θα πρέπει  να συνδυάζει την εξατομικευμένη ολιστική προσέγγιση με την γυναικολογική παθολογία της κάθε μιάς συγκεκριμένης περίπτωσης υπογονιμότητας,ώστε να αυξάνονται σημαντικά τά ποσοστά επιτυχίας.Ο Δρ Τάσος Βαρθολομαίος, Τακτικό Μέλος (MFHom) του Faculty of Homeopathy Μ.Βρετανίας,τ.Επιμελητής ΕΣΥ και εξειδικευμένος στην Γυναικολογική Παθολογία(Gynaecological Pathology) εφαρμόζει την ομοιοπαθητική στην υπογονιμότητα πάνω σε αυτό το πλάνο.

 

Μια από τις συχνές θεραπευτικές εφαρμογές της Oμοιοπαθητικής είναι τά προβλήματα γονιμότητας χωρίς τις παρενέργειες των συμβατικών φαρμάκων.Η Ομοιοπαθητική  Φαρμακολογία περιλαμβάνει πολλά εξειδικευμένης δράσης ομοιοπαθητικά φάρμακα για αυτά τά προβλήματα. Η κλινικά και ολιστικά εφαρμοσμένη Ομοιοπαθητική, που απευθύνεται τόσο στον ασθενή όσο και σε αυτή την ίδια την διαταραχή των φυσιολογικών λειτουργιών, είναι από τις αποτελεσματικότερες μεθόδους που βοηθούν  να  αντιμετωπισθεί η Υπογονιμότητα και να εμποδισθεί  η εξέλιξη των προβλήμάτων που σχετίζονται με αυτήν.

 Η ομοιοπαθητική θεραπευτική εμπειρία έχει δείξει ότι ένας μεγάλος αριθμός γυναικών με Υπογονιμότητα αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά.Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα που συνταγογραφούνται  απευθυνονται σε όλους τους παράγοντες που είναι υπεύθυνοι για  την υπογονιμότητα σε ένα συγκεκριμμένο άτομο.Η επιλογή των κατάλληλων ομοιοπαθητικών φαρμάκων, τα οποία συνταγογραφούνται, γίνεται μετα από κατάλληλη λήψη και αναλυση του ομοιοπαθητικού ιστορικού και την  μελέτη των εργαστηριακών εξετάσεων. Ο Δρ Τάσος Βαρθολομαίος έχει μακρόχρονη κλινική εμπειρία  στην Ομοιοπαθητική θεραπεία για Υπογονιμότητα, συνδυάζοντας αρμονικά την κλασσική ολιστική θεραπευτική με τη σύγχρονη ιατρική γνώση.

Οι σπουδαιότερες αιτίες γυναικείας υπογονιμότητας  είναι οι ακόλουθες:

• ορμονικές διαταραχές (σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, πρόωρη εμμηνόπαυση, ακατάστατη ωορηξία)
• Η απόφραξη των σαλπίγγων μετά συνήθως από φλεγμονές (σαλπιγγίτιδες)
• η ενδομητρίωση
• παθήσεις της μήτρας (πχ ινομυώματα)
• προβλήματα του τραχήλου,όπως κακη ποιότητα τραχηλική βλέννας 

Επίσης η σχετικά προχωρημένη ηλικία της γυναίκας,ανοσολογικά αίτια (ύπαρξη αντισωμάτων προς το έμβρυο- αντισωμάτων στον ορό της γυναίκας)και αιτίες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής ,όπως άγχος, κάπνισμα, αλκοόλ.

Η Ομοιοπαθητική συχνά έχει πολυ θετική συμβολή ,δεδομένου ότι απευθύνεται στις νευροφυσιολογικές-ορμονικές-ψυχοδυναμικές-ανοσολογικές λειτουργίες του οργανισμού και κατεξοχήν αυτές που σχετιζονται με τις φυσιολογικές διαδικασίες της σύλληψης.Βέβαια, θα πρέπει ο Ομοιοπαθητικός να έχει άριστη κατάρτιση,ως Ιατρός,στην Ομοιοπαθητική προσέγγιση στην Φυσιολογία και Παθολογία τών μηχανισμών  που υπεισέρχονται στη διαδικασία της σύλληψης.Επίσης θα πρέπει  να είναι εξοικειωμένος να κινείται παράλληλα και αρμονικά προς τις διαδικασίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής,οταν αυτές επιλέγονται απο το ζευγάρι
 
Η υπογονιμότητα ειναι πιο σωστό να  διερευνάται στο ζευγάρι ως σύνολο και όχι μεμονωμένα σε ένα απο τους δυο
 Υψηλή  είναι η αποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικής ιδιαίτερα στις  ακόλουθες αιτίες γυναικείας  στειρότητας:

• Σε ορμονικές διαταραχές (σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, πρόωρη εμμηνόπαυση, ακατάστατη ωορηξία,κ.α)
• Σε χρονια λειτουργικά  προβλήματα του τραχήλου,όπως κακη ποιότητα τραχηλική βλέννας,χρόνια τραχηλίτιδα,χρόνια σύσπαση του τραχηλικού στομίου,κ.α
• Σε    σχετικά προχωρημένη ηλικία της γυναίκας
• Σε   ανοσολογικά αίτια (ύπαρξη αντισωμάτων )
• Σε αιτίες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής ,όπως άγχος, κάπνισμα, αλκοόλ.

Η Ομοιοπαθητική έχει συχνά σημαντικά αποτελέσματα στην Υπογονιμότητα, εφόσον τα αίτια της είναι λειτουργικά, παθοφυσιολογικά ή ψυχοφυσιολογικά ,ενώ και η συμμετοχή της σε παθήσεις με ανατομικές βλάβες οργάνων μπορεί να είναι αρκετές φορές αξιόλογη.

 

• Tα αίτια της Υπογονιμότητας σύμφωνα με τον συμβατικό ιατρικό κλινικοεργαστηριακό έλεγχο
• Το ατομικό ιστορικό με έμφαση στους λειτουργικούς συσχετισμους της υπογονιμότητας με την προγούμενη και την παρούσα παθολογία όλου του οργανισμου για διευκρίνιση των παθογενετικών μηχανισμών
• Την παρούσα συνολική κατάσταση υγείας,φυσικής και ψυχολογικής, όλου του οργανισμού
• Τις μείζονες στρεσσιγόνες συνθηκες ,ιδιαίτερα των τελευταίων ετών,από φυσικούς ή κοινωνικους παράγοντες
• Την ιδιοσυγκρασία του προσώπου με υπογονιμότητα
• Την κληρονομικότητα και τις προδιαθέσεις νόσου(πχ μακροχρόνια χρήση φαρμάκων,καταπιεση εκδηλώσεων του αμυντικού μηχανισμού με έμφαση στο ουροποιογεννητικό σύστημα,κ.α)