Ο Δρ Τάσος Βαρθολομαίος έχει μακρόχρονη κλινική εμπειρία  στην Ομοιοπαθητική θεραπεία των ψυχολογικών αυτών διαταραχών, συνδυάζοντας αρμονικά την κλασσική ολιστική θεραπευτική με τη σύγχρονη ιατρική γνώση.

Mια από τις συχνές θεραπευτικές εφαρμογές της Oμοιοπαθητικής είναι η θεραπεία του άγχους,των φοβιών και πανικών χωρίς τις παρενέργειες των συμβατικών φαρμάκων.Η Ομοιοπαθητική  Φαρμακολογία περιλαμβάνει πολλά εξειδικευμένης δράσης ομοιοπαθητικά φάρμακα για τη θεραπεία τους. Η κλινικά και ολιστικά εφαρμοσμένη Ομοιοπαθητική, που απευθύνεται τόσο στον ασθενή όσο και σε αυτή την ίδια την πάθηση, είναι από τις αποτελεσματικότερες μεθόδους που βοηθούν  να  θεραπευθούν και να εμποδισθεί  η εξέλιξη των προβλήμάτων που σχετίζονται με αυτά. Η ομοιοπαθητική θεραπευτική εμπειρία έχει δείξει ότι ένας μεγάλος αριθμός ασθενών θεραπεύεται οριστικά με τα ομοιοπαθητικά φάρμακα.Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα που συνταγογραφούνται  απευθυνονται σε όλους τους παράγοντες που είναι υπεύθυνοι για  το άγχος,τις φοβίες και τον πανικό σε κάθε ένα συγκεκριμμένο άτομο.Η επιλογή των κατάλληλων ομοιοπαθητικών φαρμάκων, τα οποία συνταγογραφούνται, γίνεται μετα από κατάλληλη λήψη και αναλυση του ομοιοπαθητικού ιστορικού.


Οι αγχώδεις διαταραχές χαρακτηρίζονται από έντονα, χρόνια συμπτώματα άγχους τα οποία προκαλούν σοβαρές διαταραχές στη διάθεση, στη σκέψη, στη συμπεριφορά καθώς και στις βιολογικές λειτουργίες του ατόμου. Επίσης τα συμπτώματα άγχους είναι πολύ πιθανόν να περιορίζουν ή και να εμποδίζουν τις κοινωνικές και επαγγελματικές δραστηριότητες του ατόμου. Χαρακτηριστικά, χωρίς θεραπεία ή υποστήριξη τα συμπτώματα άγχους αυξάνονται σε ένταση και συχνότητα με την πάροδο του χρόνου, αν και υπάρχουν χρονικές περίοδοι ύφεσης που σχεδόν πάντα ακολουθούνται από μεγαλύτερες περιόδους έξαρσης.Oι αγχώδεις διαταραχές περιλαμβάνουν:

• Κρίσεις πανικού οι οποίες χαρακτηρίζονται από έντονο φόβο και συναισθήματα επικείμενης καταστροφής, συνοδευόμενα από διάφορα οργανικά συμπτώματα όπως πόνοι στο στήθος, δυσκολίες στην αναπνοή, ταχυπαλμία, λιποθυμία κ.ά. Υπάρχει επίσης έντονο άγχος στο διάστημα μεταξύ των κρίσεων καθώς και αποφυγή καταστάσεων ή συνθηκών στις οποίες συνήθως συμβαίνουν οι κρίσεις πανικού.
• Έντονο φόβο και άγχος όταν το άτομο βρίσκεται σε κάποιο μέρος ή σε περιστάσεις απ’ όπου είναι δύσκολο να ξεφύγει, ή όπου θα είναι δύσκολο να του δοθεί βοήθεια στην περίπτωση που παθαίνει κρίση πανικού. Το άτομο αποφεύγει με κάθε τρόπο τέτοια μέρη ή περιστάσεις.
• Έμμονες δυσάρεστες ιδέες και σκέψεις οι οποίες έρχονται στο άτομο απρόσκλητα και παρά τη θέλησή του, έντονες παρορμητικές τάσεις, καθώς και από επαναλαμβανόμενες, καταναγκαστικές, ή «τελετουργικές», συμπεριφορές και πράξεις οι οποίες «πρέπει να γίνουν» και είναι κι αυτές έξω από τον έλεγχο του ατόμου. Οι έμμονες ιδέες και οι καταναγκαστικές πράξεις συνοδεύονται από έντονο άγχος.Έπίμονες, τρομακτικές σκέψεις και μνήμες καθώς και επίμονα οδυνηρά συναισθήματα τα οποία έχουν σχέση με κάποια τραυματική εμπειρία που έχει βιώσει το άτομο. Συχνά το άτομο επαναβιώνει αθέλητα κομμάτια από τη τραυματική εμπειρία.
• Χρόνιο, παθολογικό, επίμονο και έντονο φόβο ότι οι άλλοι άνθρωποι παρατηρούν και κρίνουν δυσμενώς το άτομο και τη συμπεριφορά του. Ο φόβος μπορεί να περιορίζεται μόνο σε ορισμένες συμπεριφορές του ατόμου - όπως να μιλάει σε ακροατήριο, να τρώει μαζί με άλλους, να γράφει μπροστά σε άλλους, να μιλάει στο τηλέφωνο κ.ά - ή μπορεί να είναι γενικευμένος και να περιλαμβάνει όλες του τις συμπεριφορές καθώς και τη γενική του εμφάνιση. Το άτομο αισθάνεται έντονη ταπείνωση και άγχος και συνήθως αποφεύγει επαφές με ανθρώπους έξω από το άμεσο οικογενειακό του περιβάλλον.
• Έντονος παθολογικός φόβος για ένα αντικείμενο ή κατάσταση που δεν παρουσιάζει πραγματικό κίνδυνο. Το άτομο αν και μπορεί να αντιληφθεί ότι ο φόβος του είναι παράλογος, δεν είναι ικανό να τον ελέγξει και αποφεύγει το αντικείμενο, ζώο ή κατάσταση.
• Έντονο, χρόνιο, γενικευμένο και διάχυτο άγχος ή υπερβολική ένταση και στενοχώρια που δεν συνδέονται με κάποια ιδιαίτερη ιδέα, αντικείμενο ή γεγονός. Το άγχος είναι συνεχές και πολύ εντονότερο από τα φυσιολογικό άγχος το οποίο βιώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι.

Στις Φοβίες  περιλαμβάνεται μια μεγάλη γκάμα φοβικών αντιδράσεων που θα χρειαζόταν σελίδες ολόκληρες απλά για να περιγραφούν και μόνο. Ενδεικτικά περιλαμβάνεται η ακροφοβία (αποφυγή του ατόμου να πλησιάσει γκρεμό ή την άκρη της ταράτσας οικοδομής), αγοραφοβία (αποφυγή πλήθους κι ανοιχτών χώρων), μυσοφοβία (παθολογικός φόβος ακαθαρσιών και μικροβίων), κλειστοφοβία, μονοφοβία, νυχτοφοβία, πυροφοβία κτλ. Γενικά θα αρκεστούμε να πούμε ότι πρόκειται όπως προανέφερα για φοβικές αντιδράσεις σε συγκεκριμένα ερεθίσματα – καταστάσεις από την φύση τους όμως μη γενεσιουργά φόβου. πχ το αγοραφοβικό άτομο δεν μπαίνει σε λεωφορείο λόγω συνωστισμού. Κατάσταση σίγουρα μη επικίνδυνη αντικειμενικά αλλά φοβική υποκειμενικά για το ίδιο το άτομο.
Η φοβία θα μπορούσε να θεωρηθεί κάτι ανάμεσα στον φόβο και το άγχος. Ο φόβος είναι φυσιολογική φυσική αντίδραση αυτοπροστασίας προς κάποιο επικείμενο κίνδυνο. Το άγχος είναι επίσης φυσιολογική αντίδραση οργανικής εγρήγορσης προς την επίτευξη στόχου. Όταν το άγχος όμως γίνεται υπερβολικό και γενικό, γίνεται φοβική αντίδραση προς κάτι αδιόρατο μη συγκεκριμένο. Έτσι και οι φοβίες είναι πραγματικός μεν φόβος αλλά προς μη πραγματικές απειλές.
Η Νευρωσική κατάθλιψη χαρακτηρίζεται από υπερβολική ευαισθησία σε δυσάρεστα γεγονότα ή καταστάσεις που γίνεται όμως μόνιμη θλίψη ή παρατεταμένη απελπισία. Κάθε φυσιολογικό άτομο νοιώθει θλίψη μπροστά σε κάποια αποτυχία. Το νευρωσικό άτομο όμως παρουσιάζει έντονη θλίψη ή και αισθήματα απώλειας ακόμα και σε μικρότερης σημασίας γεγονότα και περνά σε ένα παρατεταμένο στάδιο βαθιάς απελπισίας.
Η Ψυχαναγκαστική νεύρωση χαρακτηρίζεται από μια επαναληπτικότητα, με τελετουργικό τρόπο μάλιστα, συγκεκριμένων πράξεων – εμμονών και στερεοτυπικών ενεργειών. Ένα άτομο με ιδεοψυχαναγκαστική νεύρωση μπορεί πχ να κοιτάει επανειλημμένα αν κλείδωσε την εξώπορτα κάθε φορά που φεύγει από το σπίτι και πολλές φορές (νεύρωση της αμφιβολίας), ή να έχει την έμμονη ιδέα ότι θα πεθάνει σε κάποια συγκεκριμένη ηλικία, ή να μην αρχίσει να εργάζεται αν πρώτα δεν τακτοποιήσει σε συγκεκριμένη σειρά τα πράγματα του γραφείου του κλπ.
Η Υποχονδρίαση χαρακτηρίζεται από διαρκή ενασχόληση με την σωματική υγεία και καθαριότητα. Παρουσιάζεται έντονη ανησυχία στην παρουσία ακόμα και του πιο μικρού σωματικού συμπτώματος, έντονος φόβος ότι το άτομο είναι άρρωστο, ενώ διαρκώς και εναγωνίως αναζητεί τρόπους «να προλάβει τα χειρότερα».
Οι Ψυχοσωματικές διαταραχές περιλαμβάνουν οργανικά συμπτώματα όπως ημικρανίες, στομαχόπονο, άσθμα, έλκος ζαλάδες κλπ που γενεσιουργό τους αίτιο είναι κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα. Πρόκειται για σωματοποιητικές διεργασίες, οργανονευρώσεις, με κυρίαρχο στοιχείο τον πόνο.
Η Υστερική Νεύρωση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια λειτουργικής ικανότητας αισθητήριων οργάνων ή ακόμα και ολόκληρων μελών του σώματος χωρίς βέβαια να υπάρχει οργανική βλάβη αντίστοιχη. Συνηθέστερες μορφές υστερικών νευρώσεων είναι η υστερική
Το άγχος είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού σε καθημερινά στρεσσογόνα γεγονότα. Συχνά εκδηλώνεται με δυσάρεστες σωματικές ή ψυχικές αντιδράσεις λόγω έντασης, θυμού ή απογοήτευσης αλλά και λόγω ευχάριστων καταστάσεων.Γεγονότα όπως ένας θάνατος, διαζύγιο, ασθένεια, απώλεια εργασίας, αλλαγή στις συνθήκες ζωής και οικονομικά προβλήματα μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα άγχους.
Αν κάποιος όμως νιώθει παρατεταμένο άγχος που παρεμποδίζει τη λειτουργικότητα του σε δραστηριότητες ρουτίνας μη μπορώντας να το διαχειριστεί τότε πρόκειται για Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή(ΓΑΔ).Η ΓΑΔ είναι μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από υπερβολικό άγχος ή ανησυχία που το άτομο αδυνατεί να ελέγξει ή να διαχειριστεί για καθημερινές δραστηριότητες ρουτίνας. Αυτή η υπερβολική ανησυχία παρεμποδίζει την καθημερινή λειτουργικότητα λόγω της τάσης που εμφανίζουν τα άτομα για καταστροφολογία σε διάφορους τομείς όπως υγεία, οικονομικά ζητήματα, οικογενειακά και προβλήματα με φίλους, προσωπικά ή επαγγελματικά θέματα.

Το άγχος συνήθως προκαλεί περισσότερα προβλήματα από την ανησυχία. Αν μείνει χωρίς θεραπεία ένα άτομο μπορεί να εμφανίσει κατάθλιψη, εξάρτηση από ουσίες, αυπνία, γαστρεντερικά προβλήματα, ημικρανίες, τρίξιμο δοντιών και εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Η Ομοιοπαθητική  μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στις περισσότερες περιπτώσεις άγχους,φοβιών και πανικού.